Listen to silence,
it has so much to say.
Rumi
BRES nummer 351: Stilte
Met de volgende artikelen:
Jaap Hiddinga: Een oorverdovende stilte | Lama Yeshe Losal Rinpoche: De boeddhistische stilte retraite | Eugênio Barreto: Toevluchtsoord voor stilte | Erling Kagge: Ultieme stilte op de Zuidpool | George Michelson Foy: De stilste plek op aarde | Kyra Tol: Reizen in stilte | Leo Samama: Muziek en stilte | Robert A. Pullen: De Stem van de Stilte | Emy ten Seldam: Woordeloze innerlijke stilte | Leonard Jan Kaniok: Een moment van stilte | Theo Paijmans: In het oog van de storm: de Oz-factor | Jaap Hiddinga: Levensreddende stilte | Theo Paijmans: Ze zijn al onder ons, alleen zien we ze niet | Jaap Hiddinga: Negatieve tijd
BRES 351 is tot 20 juni 2025 verkrijgbaar.
Voorwoord door Jaap Hiddinga
Tijdens een gezelschapsspel met kaarten, waarbij je iets over jezelf moest vertellen, trok ik de kaart met de volgende vraag: ‘Bij welke stilte is het goed toeven?’ De vraag verraste me op dat moment. Stilte is stilte, dacht ik zo, maar nee, na enige contemplatie kwam ik tot de conclusie dat er in werkelijkheid heel veel vormen van stilte bestaan. Stilte in de natuur, waarbij je dan toch nog de achtergrondgeluiden kunt horen van vogels of het ruisen van de wind door de bomen, tot een absolute doodse stilte in een echovrije kamer. Stilte in jezelf tijdens meditatie of de stilte in een woestijn.
In deze tijd van hectiek, lawaai, eindeloos maar bezig zijn, zonder even de tijd te nemen om even stil te staan en te rusten, is de behoefte aan stilte juist erg groot. Dat valt in Nederland niet mee want er zijn weinig plekken waar nog echte stilte kan worden ervaren. Er is weinig echte stilte in de natuur te vinden en vaak hoor je toch nog het lawaai van vliegtuigen en auto’s in de verte. De enige plek die ik ken, waar het nog werkelijk stil kan zijn, zijn de velden van de Rozendaalse heide tussen Rheden en Laag-Soeren. Daar heb ik vaak rondgezworven zonder enige geluidsinvloed van de menselijke buitenwereld. Alleen het ruisen van de wind en af en toe een vogel zijn daar hoorbaar (en tegenwoordig het gehuil van een wolf).
Als mens hebben we af en toe dat stiltemoment nodig. Stilte om te mediteren of gewoon om je te bezinnen over het leven. Een stiltemoment van naar binnen gaan om te resetten. Men kan een stiltemoment proberen te ervaren in de stilte van het eigen huis of door zich af en toe terug te trekken in een kerk, kathedraal, klooster of kloostertuin.
In deze BRES zullen we de verschillende soorten van stilte laten spreken.
Het is aan u om uw eigen vorm van stilte te vinden, waar en hoe dan ook, en als u een stille plek vindt probeer dan naar binnen te gaan, naar uw ziel en laat uw ziel tot u spreken.
Jaap Hiddinga, jaap.hiddinga@btopenworld.com