‘We zullen niet redden, wat we niet liefhebben’ (Thomas Berry)
BRES nummer 342: Natuurconnectie
Met de volgende artikelen:
Thomas Berry: Een gevoel voor het heilige | Ervin Laszlo: Het levensweb | Huhg Asher: Het Wood Wide Web | Marc Siepman: Planetaire gezondheid en menselijke gezondheid | Jaap Hiddinga: Het bewustzijn van de dieren | Jaap Hiddinga: De vissenvriend | Emy ten Seldam: De bodem en het zaad | Wim Bonis: Het helende verhaal | Ludo de Jongh: Word verliefd op de natuur | Theo Paijmans: Het antwoord om de natuur te redden is er al | Jaap Hiddinga: De wreedheid van de mens | Theo Paijmans: Vreemder dan je wildste dromen | Jaap Hiddinga: Wat is leven? |
BRES 342 is tot 15 december 2023 verkrijgbaar.
Voorwoord Emy ten Seldam
Een verwend volkje zijn we, dacht ik, toen ik in augustus even voor een huwelijk in Amsterdam was waar de massa’s mensen allerlei vertier beleefden in aangename weersomstandigheden. Zijn we ons wel bewust van het enorme geluk, dat ons landje afgelopen zomer niet net als andere landen om ons heen getroffen werd door klimaatrampen als extreme droogte, overstromingen of bosbranden? Maar je vraagt je wel af hoelang dit geluk ons nog beschoren is. Je moet wel erg je kop in het zand steken wil het niet tot je doorgedrongen zijn dat er wereldwijd een groot klimaatprobleem is en dat ons gevoel van afgescheidenheid van de natuur daar een grote rol in speelt. Toch heb ik gemerkt dat veel mensen de essentiële rol van de natuur niet zien, niet begrijpen en niet erkennen. Daar willen we met dit nummer dan ook wat aan doen.
Andy Goldsworthy, die van die prachtige sculpturen maakt van natuurlijk materiaal die ook weer vergaan en in de natuur worden opgenomen, zegt: ‘We vergeten vaak dat we zelf de natuur zijn. De natuur is niet iets dat losstaat van ons. Dus als we zeggen dat we onze connectie met de natuur zijn kwijtgeraakt, dan zijn we onze connectie met onszelf kwijtgeraakt.’ Hoe waar is dat. Hoe ver zijn we van die verbinding met de natuur en onszelf afgedwaald. En kunnen we nog terug? Dat is de vraag. Zou het niet beter voor de Aarde zijn als de mensheid van de aardbodem zou zijn weggevaagd, want de mens is hardnekkig in zijn egoïsme en eigenbelang.
Een verandering in bewustzijn is daarom zo ontzettend belangrijk. En gelukkig zijn er toch ook steeds meer mensen, zoals de auteurs in dit nummer, die bereid zijn zich open te stellen voor de natuur en ongelofelijk veel daarin leren. Men ontdekt ook steeds meer over hoe de natuur functioneert als één grote samenhang en welke rol wij kunnen spelen om de natuur effectief te ondersteunen in plaats van te misbruiken. Dat is een uniek en zeker hoopvol gegeven in deze tijd, en in deze verbinding en samenwerking met de natuur zal blijken dat zij enorm veerkrachtig is.